Yaratıcı zekamı geliştirmek için takip ettiğim fotoğraf bloglarını gezerken aşağıda ki fotoğrafı fark ettim ve çok etkilendim. Neden derseniz kendimi o dağın en uç noktasında oturmuş, ayaklarımı aşağıya sarkıtmış olarak hayal ettim. Tertemiz oksijeni içime çekip, o enfes manzaranın tadını çıkarttığımı düşündüm.

O an çocuklar kadar mutlu olabileceğimi biliyordum. Ayaklarımı boşlukta sallandırıp, hayal kurmayı hayal ettim. Yada hayallerden sıyrılıp, sırt üstü uzanıp, gökyüzünün maviliğinde boğulmayı… Evet evet sadece bir fotoğraf tüm bunları bir saniyede düşünmemi sağladı.