Yaratıcı zekamı geliştirmek için takip ettiğim fotoğraf bloglarını gezerken aşağıda ki fotoğrafı fark ettim ve çok etkilendim. Neden derseniz kendimi o dağın en uç noktasında oturmuş, ayaklarımı aşağıya sarkıtmış olarak hayal ettim. Tertemiz oksijeni içime çekip, o enfes manzaranın tadını çıkarttığımı düşündüm.
O an çocuklar kadar mutlu olabileceğimi biliyordum. Ayaklarımı boşlukta sallandırıp, hayal kurmayı hayal ettim. Yada hayallerden sıyrılıp, sırt üstü uzanıp, gökyüzünün maviliğinde boğulmayı… Evet evet sadece bir fotoğraf tüm bunları bir saniyede düşünmemi sağladı.
13 Şubat 2010
Kategori: Kişisel
O noktada kim olmak istemez ki, tam uçta, sandalyede internete girmek, yatmak, doğanın sesini dinlemek, paha biçilemez olsa gerek :)
güzel yermiş nersi acaba bende olmak isterim orda mükemmel bi yermiş
Geçenlerde bir gün, birden daldım ve şöyle çok yükseklerde ulaşılamayacak bir zirvenin uç noktalarından birinde oturup aşağıya doğru sarkan ayaklarımla ve derin bir nefes alarak karşımda duracak olan manzaranın ben de nasıl bir his yaratabileceğini düşünürken şimdi bu resmi ve yazdığınızı okyunca vayy be dedim.kendimi buldum bir an =))
Üşdüğünü, vahşi yaşamı falanda hayal ettin mi? ya da acıktığını falan :)
ben istemezdim orada olmayı..hele de tek başıma orada hiç mi hiç istemezdim..ı ıhh bana göre değil ;)