Nerde o eski bayramlar
Başlığa aldanıp off ilyas sende mi demeyin, malum bu cümle klasikleştiği için bende başlık olarak kullanayım dedim. Zaten bayram heyecanı filan kalmıyor insanda büyüdükçe. Kendimden biliyorum bayramdan bir gün önce ne çok sevinir, heyecanlanırdım yarın bayram diye. Yeni yeni elbiseler alırdı annem bana. Ama şimdi bir elbise bile alanım yok (biraz abarttım galiba.)
Kurban kesim olayı ise bambaşka bir boyuta büründü. Önceden hayvancağızı bahçemizde keserdik. Bende balkondan bakardım. Şahadet eşliğinde kanlar akıtırdık. Ama şimdi öyle mi? Parasını veriyorsun senin adına kesiyorlar etini de kapına getiriyorlar. Ne kan görüyorsun ne kurban.
Bende bir gün evlenir çoluğa çocuğa karışırsam bahçede keseceğim kurbanı. Çocuklarım görsün bayramın ne demek olduğunu hissetsin diye. Biz fazla yaşayamadık bu duyguları malum.